Aanpassen Sinner tourkap

Nu dat de wintermaanden eraan komen en de temperaturen zakken heb ik besloten om mijn Sinner tourkap een beetje aan te passen om wat warmer te kunnen blijven aan mijn hoofd.

Wat wou ik?

Simpel de zijgaten aan beide kanten dichtwerken maar dan wel met de mogelijkheid om ze naargelang de weersomstandigheden ze open of dicht te kunnen doen naar eigen believen.

Het ontwerp is eigenlijk simpel maar doeltreffend en kost amper iets.

ongeveer 2x 50 cm zelfklevende klittenband en 2 plastic plaatjes van 12cm op 19cm en 2.5mm dik.

Totaalprijs 6.50 euro.

Eerst heb ik de plastic plaatjes op maat gemaakt.

die werden aan elke zijde ongeveer een 2 cm groter gemaakt dan de zijgaten.

daarna heb ik de klittenband op lengte geknipt van de plaatjes. ( ik gebruikte 5cm brede klittenband die ik in 3 reepjes heb geknipt om er zo meer lengte uit te halen)

Ik kleefde de harde kant die in 3 repen geknipt was op de plaatjes zodat de hele omtrek bedekt was.

ze zachte kant heb ik in 2 reepjes van 2.5 cm geknipt en op de kap gekleefd.

om het jezelf gemakkelijk te maken begin je best aan de kant van het scherm dan volg je de openingen van de zijgaten naar achteraan en als laatste kleef je een strip aan de achterkant van het gat ongeveer in het midden.

Deze kleef je zodanig dat je een lange strook hebt die tot achteraan de kap loopt.

Op deze manier kan je traploos de plastic plaatjes verplaatsen om van geen opening naar bijna een volledige opening in te stellen. en dankzij de klittenband kan je e plaatjes in de warme zomermaanden ook verwijderen en meenemen in een tasje.

https://picasaweb.google.com/116498825763658808937/November232015#6220447565654196370

https://picasaweb.google.com/116498825763658808937/November232015#6220447279021540306

LIA maidentrip Lier 11/11/2015

Woensdag was het eindelijk zover, de maidentrip van de nieuwe ligfietsgroep LIggersAntwerpen.
Een evenement waar vele medeliggers naar uitkeken.
Ook ik wou dolgraag mijn steun betuigen ondanks dat mijn conditie alles behalve goed was.
Maar dit kon ik niet weerstaan om mee te rijden.
Rijden in een andere streek met prachtige uitzichten en met zo een leuke bende geeft toch nog iets speciaals aan het fietsen vind ik.

Zogezegd zo gedaan, om iets na 10 kwam ik aan op de parking en begaf ik me samen met nog 3 medeliggers naar de startplaats in Lier.

Ik stond versteld van de vriendelijkheid en kameraadschap tussen de medeliggers en de talrijke mensen die een babbeltje kwamen slaan met ons en ons om uitleg vroegen.

Ik kende veel liggers van op het forum en Facebook maar om elkaar dan in het echt te zien is toch vele malen beter.

Iets na 11 uur konden we vertrekken want er was eerst nog door Lucien een parade voorzien met fanfare.

We reden langs mooie jaagpaden en af en toe een stukje offroad.

De wegkapiteins deden hun werk voortreffelijk zodat iedereen kom blijven volgen.

De cameramannen van dienst namelijk Ronny en Jan vlogen van achter naar voor om zoveel mogelijk beeldmateriaal te kunnen verzamelen.

Lucien hield het als rode vlag allemaal goed in de gaten en Gert-Jan bepaalde het tempo vooraan.

Met 26 fietsers was het en mooie en lange sliert die veel aandacht trok.

En nee zeker niet in negatieve zin integendeel zelfs.

Ook een dikke pluim voor Scorpion en zijn vrouw die meereden.

Scorpion kan amper nog stappen maar eens hij op zijn trike zit zie je hem opfleuren en volgt hij met alle gemak.

Aan de organisatie wens ik veel fietsplezier toe en petje af voor de puike tocht.

Ik heb ervan genoten van de eerste trap tot de laatste en zit nu terwijl ik dit schrijf nog na te genieten.

Aan de medeliggers die aanwezig waren, dank jullie wel voor jullie kameraadschap en positieve ingesteldheid.

Ik kijk al uit naar de volgende keer dat we samen kunnen rijden.

https://youtu.be/bK4x3-Z5k5A

Een pechmomentje

Wat een leuk en ontspannend ritje moest worden is jammer genoeg anders uitgedraaid.
Ik was nog maar net vertrokken toen ik tijdens het uitrijden dan de fietstunnel onder de E34 wilde opschakelen brak het staafje af van de voorversnelling.
Met als gevolg dat de versnelling met de ketting meegetrokken werd en alle bekabeling afrukte.

Na een moment van afkoeling ben ik er maar aan begonnen.

Ik moest de trapasmotor en de trapashouder demonteren om een goed overzicht te hebben van de schade.

het was iets erger dan verwacht.

de staaf was afgebroken en verwrongen.

Deze heb ik vakkundig laten herstellen in een school waar ik vroeger nog gezeten heb.

De voorversnelling was niet meer te redden en deze werd vervangen door een Campagnolo versnelling die ik nog ergens liggen had.

Het euvel had ook enkele kabels van de motor beschadigd dus moest er wat soldeerwerk aan te pas komen om veilig terug te kunnen rijden.

Na enkele uren was alles terug in orde en kan ik hopelijk vrijdag terug een rit gaan doen.

 

Aanpassen kettingblad Bafang motor

Tijdens mijn laatste ritjes voelde ik dat er enkele dingen niet echt meer in orde waren of konden verbeterd worden.

Het tandwiel die standaard bij de Bafang motor zit was veel te klein voor mij.

Dus na enige tijd een oplossing te zoeken die me in staat zouden maken om van een enkel blad terug naar een dubbelblad te gaan ben ik er aan begonnen.

Ik had nog een oud crankstel liggen van een racefiets en nog de standaard aandrijving uit de Quest.

Na wat meten en boren in het blad van de Bafang zodat de gaten overeenstemmen met de gaten van de bladen uit de Quest kon ik deze monteren op de trapas van de motor.

Als spacers tussen de bladen gebruikte ik de steunen van het oud crankstel.

Deze moesten met behulp van mijn slijptool van het crankstel verwijderd worden.

10 minuten later was de klus geklaard en was alles klaar om terug gemonteerd te worden.

Daarna heb ik een testrit gemaakt en alles werkt uitstekend.

Eindelijk terug kunnen fietsen

Begin juni sloeg de bom in.
Ik moest dringend onder het mes wegens een gezwel op een voor een man gevoelige plaats.
Na de operatie kon ik een lange tijd niet meer fietsen.
Zelfs niet met de Quest, de pijn was te hevig om te kunnen rijden en dan heb je er ook niks aan vind ik.
Daardoor moest ik verstek tekenen voor de BBQ tocht van de Gentse liggers en de tocht in Hyfte..
Twee tochten waar ik erg naar uit keek maar jammer genoeg was dit niet haalbaar.

Na in mijn ogen een lange rustperiode ben ik sinds kort terug aan het fietsen.

Nu geniet ik nog meer van mijn ritjes en vraag ik me af waarom ik niet jaren eerder een velomobiel heb aangeschaft.

Ik voel me meer ontspannen dan op mijn racefiets en met de sinnerkap is het lekker droog tijdens de regenbuien.

Nu ben ik hopelijk terug vertrokken voor vele ritjes groot of klein en kijk ik al uit om op 11/11 mee te rijden in Lier.

Gentse Buitenband 2015

Het is hier een tijdje stil geweest op mijn blog door grote gezondsheidsredenen.
Maar na enkele korte ritjes ben ik vandaag de Gentse Buitenband gaan rijden samen met enkele medeliggers.

Voor mij was het de eerste keer dat ik 80 km met de Quest zou rijden en ook de eerste keer samen met meer ervaren liggers dan ikzelf.

Het was een mooie tocht en lekker zonnig tot op 20 km van het einde, toen gingen de hemelsluizen open maar gelukkig reed ik met de tourkap op dus had ik er niet veel last van.

Wat me opviel is dat de medeliggers veel socialer zijn dan de medebukkers waar ik ook soms eens met meefiets op mijn racefiets.

Sinds ik mijn Quest heb rij ik steeds minder met de racefiets.
Het zit een stuk comfortabeler en je hebt veel minder last van de wind.

Het is deze keer maar een beknopt verslagje maar ik kijk al uit naar de volgende keer dat ik ergens een ritje kan meedoen.
Dit zal waarschijnlijk de 15de Augustus zijn op de bbq tocht van Spruitje.

Aanpassing fietstunnel onder de E34 tussen Ertvelde en Zelzate

Na lang heen en weer gemail en talrijke bezoeken aan het gemeentebestuur is uiteindelijk de fietstunnel aangepast voor alle soorten van fietsen.
Eerst kwam er geen enkele reactie van het Agentschap Wegen en Verkeer maar toen ik het in de krant heb laten zetten kwam er opeens schot in de zaak.

Ik kreeg eindelijk een antwoord terug en ze gingen het bekijken hoe ze het konden oplossen op een veilige manier.
Enkele dagen later kreeg ik een telefoontje van een technisch bediende om eens samen te gaan kijken naar de fietstunnel en eens te brainstormen hoe we het konden verbeteren zonder de verkeersveiligheid in het gedrang te brengen.

Na een uurtje waren we het grotendeels eens en ze gingen kijken wanneer ze een gaatje hadden in hun planning om eraan te beginnen.

Enkele dagen later kreeg ik een mail waarin stond dat het tegen eind deze maand in orde ging komen.
Gisteren ben ik eens gaan kijken of er al iets gebeurt was.
En ja hoor de fietstunnel is aangepast naar onze noden.

Nu kan iedereen er gebruik van maken zonder zich zorgen te hoeven maken dat hij vast komt te zitten.

Dus ik zou zeggen geniet er maar van en laat me jullie mening maar weten.

Ritje van Zelzate naar Dendermonde

Na een tijdje niet meer kunnen fietsen wegens een zware maagontsteking en wat veranderingen aan de Quest heb ik me eens gewaagd om met de fiets naar mijn vriendin in Dendermonde te rijden.

Ik ben woensdag vertrokken met de stralende zon en een lekkere temperatuur van 26 graden.
Wat me vlug opviel is dat het beter ging qua snelheid dan voor mijn werkzaamheden.
Toen kon ik amper eens enkele honderden meters boven de 30 km/h rijden en nu zat ik plots aan een tempo van 35+.
Dat vind ik zeker niet jammer, maar ik had toch schrik om me totaal leeg te rijden nog voor ik halfweg zou geraken.

De kilometers zoefden weg terwijl ik genoot van de omgeving en de fietsen op zich.
De meeste mensen reageren positief op een velomobiel en dat is wel leuk.

Aan de andere kant heb je ook enkele negatieve mensen bij die je van de weg proberen te rijden.
Maar ja onwetendheid vindt je overal.
Ik probeer indien mogelijk altijd zoveel mogelijk op het fietspad te rijden maar ons Belgisch wegennet is niet echt voorzien om met een velomobiel overal het fietspad te volgen.

Na dat ik voorbij Berlare, Lede en Appels zoefde en mijn gedachten al afdwaalden naar een warm welkom en een heel fris drankje werd ik tegengehouden door de arm der wet.
Ik dacht eerst dat ik iets verkeerd had gedaan maar toen ze me aanspraken was het om te vragen of ze een foto mochten nemen samen met de Quest.
Natuurlijk had ik er geen bezwaar tegen en na enkele vragen die ze hadden zetten we beiden onze rit verder.

Het laatste stukje liep door het prachtige centrum van Dendermonde samen met mijn nieuwe vrienden van de fietsende politie van Dendermonde.

En dan uiteindelijk toegekomen bij mijn vriendin badend in het zweet en doodop.
Mijn verdomde bloedarmoede blijft me kwellen als ik aan het fietsen ben.
Gelukkig heb ik een enorme "drive" die me door de moeilijke momenten helpt.

Soms kreeg ik het gevoel dat ik op de fiets veel harder moet trappen dan op andere momenten.
Het voelt alsof er iets sleept op sommige momenten en dan opeens is het over en gaat mijn snelheid met dezelfde krachtinspanning omhoog met 3km/h.

Ik vind het probleem niet direct maar bij een grondig nazicht zag ik dat de o-ringen van de kettinggeleider uitgesleten zijn.
Gelukkig heb ik er nog enkele liggen en heb deze dan maar vlug vervangen.
Of het daar aan lag weet ik niet maar dat zal ik de volgende rit wel merken.

In ieder geval heb ik ervan genoten om na 2 weken terug eens wat te kunnen fietsen en ik heb er nog een seconde spijt van dat ik me een velomobiel heb aangeschaft.
Het is een nieuwe wereld die voor me is opengegaan en ik sta nog steeds dagelijks verbaasd van de vriendelijkheid en behulpzaamheid van mede liggers.

Enkele verbeteringen aan de Quest

Ik vond dat de standaardverlichting toch nog iets beter kon.
De knipperlichten zijn amper zichtbaar voor het overige verkeer.
de voorlicht vind ik niet sterk genoeg als je echt in het pikdonker rijd.
de achterlicht ziet er van ver uit alsof er een kinderfietsje op de weg rijd.

Ik heb de voorlicht eruit genomen en volledig gedemonteerd.
Dan heb ik gekeken voor mijn voorlicht die ik via aliexpress heb gekocht voor op mijn racefiets te laten passen op de Quest.
het bleek dat de voorlicht niet eenvoudig kon gemonteerd worden maar aangezien hij net iets smaller dan de originele voorlicht heb ik deze een stuk uitgezaagd en hem passend gemaakt om de fellere voorlicht erin te laten passen.
Mits een kleine overbrugging van de bedieningsknop die op de nieuwe lamp zat kan ik deze nu inschakelen via de originele schakelaar die in de Quest zit.

De knipperlichten heb ik eruit gehaald en me bij de lokale motorshop om moto knipperlichten gegaan die tegen de kuip gemonteerd worden.
Jammer genoeg is mijn Quest nog een 6v uitvoering dus werkten de lampjes van de nieuwe niet goed.
Met behulp van een slijpschijf heb ik deze opengeslepen en het binnenwerk eruit gehaald en er de standaard leds vanuit de Quest erin gelijmd.
Dan terug de behuizing erop gelijmd en de kabels terug aangesloten.
Nu komen ze uit de kuip en zijn goed zichtbaar van ver zelfs in het daglicht.

Het achterlicht vond ik er een beetje ouderwets en niet echt opvallend uitzien dus heb ik deze terwijl ik bezig was er ook afgehaald en het vervangen door 4x30 cm ledstrips voor de gewone verlichting en 2x50 cm ledstrips voor het rem/mistlicht.
Aangezien de ledstrips op 12v werken heb ik enkele omvormers van 6v naar 12v gekocht en deze aangesloten net voor de ledstrips.
Zo blijft mijn systeem volledig op 6v accu's werken en heb ik toch voor weinig geld en werk een veel veiliger verlichting.
Het resultaat is erg opmerkelijk en in het donker ben ik zichtbaar van honderden meters ver.

Foto's heb ik nog niet kunnen maken maar die komen er binnenkort zeker op.

Nog een beetje onwennig maar het komt in orde

Dag beste lezers,

Laat ik mezelf even voorstellen.
Mijn naam is Kurt Van de Veire.
Ik woon in Zelzate en ik ben 38 jaar.
Ik ben opgegroeid in het landelijke Zomergem waar mijn ouders een fietsenzaak hebben.
Uiteraard was alles wat met een fiets te maken had bij ons met de pap in de mond ingelepeld.

Na mijn studies en opleiding als fietsenmaker ben ik in samenspraak met mijn ouders begonnen in een tweede zaak in Zelzate waar ik tot op heden nog steeds werk.

In mijn jeugd ben ik op de leeftijd van 14 jaar begonnen met wielrennen en veldrijden.
Een grootwinner was ik niet maar ik deed het met passie.

Na een zware valpartij met gedwongen stoppen met wielrennen op de leeftijd van 21 jaar ben ik in een diep zwart gat gevallen.
Ik liet me volledig gaan in overvloedig eten en drinken en tot in de vroege uurtjes feesten.
Met als gevolg dat ik na enkele jaren op een gewicht van 168 kg was gekomen.

Pas nadat er bij mij de diagnose werd gesteld van suikerziekte, diabetes, extreem hoge bloeddruk, slaapapneu en na een beroerte heb ik de stap gezet om met de hulp van een Gastric Bypass en veel dieten en terug beginnen sporten mijn morbide obesitas te proberen overwinnen.

Dit ging niet van een leien dakje.
6 maand nadat ik geopereerd was hebben mijn ouders me gevonden in huis op sterven na dood door een zware maagbloeding.

In het ziekenhuis hebben ze vastgesteld dat ik dankzij de mislukte operatie met 4 maagzweren zit en die kunnen ze niet wegnemen omdat ze op een heel delicate plaats zitten met als risico dat mijn maag kan scheuren.

Ik heb nu blijvende bloedarmoede en bijna elke dag pijn en last.

Toch blijf ik het leven positief benaderen en na vele jaren niks te kunnen doen van sport ben ik 2 jaar geleden terug begonnen met fietsen.
Ik moet zeggen dat het een verademing was en nog steeds is om te kunnen genieten van elke trap die ik doe en elke meter dat ik afleg.

Door mijn gezondsheidproblemen is het voor mij heel moeilijk om meer dan 50 km te fietsen.
Ik benijd de mensen die de hele lange tochten kunnen doen.
Voor mij is 60 km hetzelfde als dat een gemiddelde sportieve fietser er 180 doet.

Na enkel maar met een racefiets en een mtb gereden te hebben is er nu voor mij een nieuwe wereld opengegaan.
Ik ben sinds kort eigenaar geworden van een Quest velomobiel, die net als ik ook veel problemen met zijn gezondheid heeft gekend maar met mijn jaren ervaring als fietshersteller heb ik hen terug tip-top in orde gekregen.

Ik sta altijd open om eventuele verbeteringen uit te voeren aan de fiets want op het vlak van velomobielen ben ik een echte leek en veel dingen zijn toch doe het zelf oplossingen die de meeste mede eigenaars uitvoeren en ik sta perplex van de vindingrijkheid van de eigenaars.
Hoedje af voor deze mensen.

Dat was nu mijn inleiding over mezelf.
vanaf nu zal het enkel over de Quest gaan en mijn ervaringen in de fiets.